Yok be gülüm!


Kapanmaz bir yara oldun içimde,
Sönmeyen bir ateş,
Hergün içimdeki yara büyümekte,
İçimdeki alev daha da körüklenmekte,
Ne zaman diner bu sancı?
Ne zaman söner bu ateş?
Yok be gülüm!
Ne bu sevdalar biter,
Ne de bu kahırlar,
Bak duy sesimi,
Sana sesleniyorum.
Haykırıyorum!
Yeniden başlayalım,
Seni seviyorum...
Unknown
Unknown

sonraki
« Prev Post
önceki
Next Post »
Blogger tarafından desteklenmektedir.