ÇARESİZ İçimi dökmek istedim yağan yağmurda. Öyle baktım gökteki kara bulutlara. Âheste âheste gezindi karşımda, Ağlamadı... Ben, çaresiz kaldım. Sarı yapraklar düşerken yerlere, Dışarı çıktım, dolaştım. Rüzgârı bekledim, Gözlerime dolsun istedim, Esmedi... Ben, çaresiz kaldım. Sonra, sessiz sedasız döndüm evime. Birden, bir ses geldi pencereden. Yağmur desem, değil... Rüzgâr desem, hiç değil... Gittim, baktım, Ve bir çift güvercindi gördüğüm. Gelen, kanat sesleriydi. Ben yine kaldım öylece, Sessiz, kimsesiz... Güvercinler pencerede, Ben, içeride... Yine çaresiz... Ben yine, sensiz... (ŞİİR; MUTAHHARA ARLI ÖZKÖK)
İfade iconEmoticon