Kış Günleri Gidip, Bahar Gelince.! (Hüzünlü İlmihal Şiiri )





Kış günleri gidip, bahar gelince,
Açılır gafletten, gözü dağların
Her taraf süslenir, gonca güllerle,
Geçmez bülbüllere, nazı dağların

Gece gündüz, tesbihledir işleri,
Allah diye söyler, daim kuşları
Göklere uzanmış, sanki başları,
Dua kıblesine, yüzü dağların…

Kudretten, hepsine, hulle biçilir,
Hak rahmeti, üstlerine saçılır
Türlü türlü, çiçekleri açılır,
Sanki birer cennet, yazı dağların

Bakıp doyulmaz, yeşil alanlara,
Hidayetler olur, Hak’tan onlara
Esen yeli, safa verir canlara,
Misk-ü amber kokar, tozu dağların

Bir yanda, zambaklar, bir yanda lâle,
Irmakları benzer, âb-ı zülâle
(Sebbe-ha) mânâsı, geliyor dile,
Şükür Hakka, dâim sözü dağların


İlmihal Şiir;Abdülhakîm Arvâsî

Unknown
Unknown

sonraki
« Prev Post
önceki
Next Post »
Blogger tarafından desteklenmektedir.